ALTXORRAREN BILA ipuina

ALTXORRAREN

BILA

1. KAPITULUA

Bazen behin lau neska-mutil eta txakur batez osaturiko kuadrila bat. Bi nesken izenak hauexek ziren: Leire eta Jone. Leire oso indartsua eta ausarta zen. Bederatzi urte zituen.

Jone, berriz, ez hain indartsua, baina bai ausarta. Berak ere bederatzi urte zituen.

Bi mutilen izenak hauexek ziren: Aitor eta Xabi. Aitor oso indartsu eta oso ausarta zen, Leireren antzera. Eta Jone edo Leire bezala bederatzi urte zituen.

Xabi, berriz, oso indartsua zen, baina ez hain ausarta. Eta Jone, Leire eta Aitorek bezala bederatzi urte zituen.

Lau urteko txakurra Leirerena zen. Txakurraren arraza doberman-a zen eta txakurraren izena Bizi zen.

Denak oso ausartak zirenez abentura bat bizitzen zuten eguneko.

Baina hurrengo egunerako zerbait berria nahi zuten eta telebistan hauxe entzun zuten:

“Ezinezkoa izanik ere gertatu da beste altxor bat kokatu dute; Phinladelphiako irlaren beste aldean dago!”

Lau lagunak pentsatzen ibili ziren zeren oso harrituta geratu ziren denak.

Denbora askoren ondoren, joatea erabaki zuten.

2. 2. KAPITULUA

Abiatu ziren Philadelphia alboko irlarantz baina irlarako bidean oztopo askorekin topo egin zuten. Lehenengo oztopoa, olatu handiak izan ziren. Oso handiak ziren eta halako batean etxera itzultzeko esaten zuten batzuek, baina aurrera jarraitzeko besteek eta horrela aurrera jarraitu zuten.

Bigarren oztopoa, pirata maltzurrak ziren, oso maltzurrak gainera. Bonbak botatzen zituzten, balio handiko gauzak lapurtu... Orduan, ia denak etxera itzultzeko zeuden, baina beti esaten zuen hots berberak:

-Ezin dugu etxera itzuli, altxorraren bila joan behar dugunez egingo dugu eta. Horri esker denek aurrera jarraitzeari baietz esan zuten.

Hamar bat oztopo igaro ondoren iritsi ziren irlara, ezinezkoaren lehen zatia igaro zuten. Denak harrituta zeuden, beraiek ere ezin zuten sinistu ordurarte egina, baina hala ere oraindik gogorrena geratzen zitzaien. Tranpa izugarrienak inork oraingoz pasa dituenak pasako al dituzte?

3. KAPITULUA

Hasi ziren kobazulorantz sartzen baina izugarrizko beldurra zuten.

Alde batetik ezin zuten sinetsi hor egotea, baina beste aldetik izugarrizko baina izugarrizko beldurra zuten.

Bertan, ere ia-ia etxera joaten hasi ziren baina hor ere pertsona berdinak esaten zuen:

-Ezin dugu etxera itzuli, altxorraren bila joan behar dugunez, ezingo dugu!

Eta berriz horri esker gogo izugarriarekin sartu ziren.

Lehen pausua eman eta bapatean beste tranpa bat zuten begien aurrean: izugarrizko baloi handiak ziren, beraiei zapaltzera zetozen baina beraiek alde batera ipini ziren eta aurrera jarraitu zuten. Gainera geroz eta gogo gehiagorekin zebiltzan. Hurrengo tranpa arku antzeko batzuk ziren, hau da, arkuak botatzeko modu automatikoan zeuden eta gainera burura edo bihotzera apuntatzen.

Hor geratuko al dira edo aurrera jarraituko dute?

4. KAPITULUA

Ba... Noski lortu zutela! Lortu zuten arku antzeko horietatik pasatzea baina hori bai!, lan izugarria egin zuten hori pasatzeko, saihestu, baraien artean lagundu... gauza asko eta asko egin izan behar zituzten.

Baina ia-ia altxorraren alboan zeudenean arazo bat zegoen, baina ez edozein arazo eta ez ematen zuen bezain erraza. Ez ez; oso baino oso oso zaila. Azkenatariko proba ate misterotsu bat zen, harrizko ate misteriotsu bat, harrizko ate misteriotsu handi bat. Baina bertan ere arazo bat zegoen: kontrazeinu bat beharrezkoa zuten. Baina hori ez zen arazo larriena, arazo larriena hauxe zen: kontrazeinua lurrean idatzita zegoela bai baina jeroglifiko moduan eta hori jakitea oso zaila zen. Gainera oso luzea zen eta horregatik izugarrizko denbora piloa eraman zuen.

Lortuko al dute jeroglifikoa asmatzea?

5. KAPITULUA

4 ordu igaro ondoren... LORTU ZUTEN! Asmatu zuten jeroglifikoaren esanahia hauxe zen:

``onean nahiz txarrean, denok elkarrekin humore onean´´.

Eta ate hori ireki ondoren ez zegoen ezer baino bat batean

gelatxoaren erdi erdian ohartxo bat hauxe zuelarik:

``badakit zuek ez duzuela hau espero baina altxorra ez da diru, nahiz eta gehienek hori usteduten , beste gauza oso oso oso garrantzitsua da, laguntasuna. Zeren nahiz eta zuek konturatu ez, dena batera egin duzue eta zuen artean lagundu zarete´´.

Lau lagunak eta txakurrak hori ikustean izugarri poztu ziren eta etxera poz pozik iritsi ziren

DEABRUAREN LETAGINAK

DEABRUAREN LETAGINAK

• Plazer hutsez: Lau mutileko koadrila bat mendira joan zen eguna pasatzera baina galdu eta han lotan geratu ziren. Laurak biribil batean zeudela, gizon bat agertu zitzaien eta hau, mutilek eskaturik, istorio bat kontatzen hasi zen. Istorioa hontaz zihoan: Basandre bat zegoen,oso ederra, mendian gauean aurkitzen bazizun, plazerra ematen zizun minutu batzuez baina plazer horren ondorioz hil egiten ziren. Mutil bat, Haritz izenekoa, egonon zen basandrearen atzetik. Basandrea arriturik gau batean agertu zitzaion, baina honi plazerra eman zion baina hil ez maite zuelako. Lau mutiletako bat buelta bat ematera joan zen. Beste hiru mutilek gizon honi izena galdetu zioten izena eta Haritz izena zuela esan eta bat batean desagertu zen. Hiru lagunak bildurturik bestearen bila joan ziren eta beste mutila bezala basandrearekin aurkitu eta plazer hutsez hil ziren. Hurrengo egunean egunkarian atera ziren, eta arraroa ez zen bezala, ez zegoen probarik hiltzailea nor zen jakiteko.
• Txokolatezko letaginak: Mutiko batek Maitane maite zuen, baina arazo bat zuen, Maitanek kalabazak bezterik ez zizkiola bota. Bat batean, adre bati luburu bat erori eta irakurtzearekin deabrua agertu zitzaion desio bat eskatu eta 20 urte barru arima kentzeko. Mutikoak denbora asko pentsatu ondoren, eta Maitanek txokolatea oso guztuko zuela ikusirik, rxokolate zaporea artzea erabaki zuen. Urrengo egunean, Maitanerekin hitz egitean, Maitanek txokolate zaporea usaindu eta mutila bertan jan zuen.

GERTURIK DAUKAGU ODOLA

GERTURIK DAUKAGU ODOLA

Rodolfo, edo odolfo istorioan, banpiro erdaldun bat da. Baina euskaldun bati oska egiten dionean, euskalduna bihurtzen da. Hortaz, euskera ahazten zitzaionean, euskaldun bati hozka eginten dio eta berriro euskaraz hitz egiten du. Baina, arazo bat du, ezin dela edozein euskal odol izan, euskal RH- odola baizik. Orduan, ideia ori alkateari jakinarazi zion, eta alkateak proba egin zuen. Baina bezte arazo bat zegoen, odol emaileal hemezortzi urte baina gehiako izan, RHnegatiboa eta birjinak izan behar dutela. Gauza zen, birjintasuna gatzeko momentuko odola ona zen, baina gero, kalitate gutxiagokoa bihurtu. Hortaz odol emaileak birjinak izan behar zutela erabaki zuten. Gero, aztertzen hasi eta berrehun pertsona ziren eta lortutako odola denbora gutxian gastatuko zela konturatu ziren. Orduan, Odolfok ideia bat eduki zuen, sagardo kupeletan odolaren tanto pare bat bota, eta orrela, odola, ez zen hain azkar bukatuko eta denak eukara jakingo zuten pentsa bezain azkar.

Examen Nuestro

Examen nuestro que estás en clase,
santificado sea tu nombre;
Venga a nosotros tu facilidad;
hágase tu voluntad tanto en las preguntas,
como en la nota;
danos hoy el parcial de cada semestre
y perdona nuestras copiadas,
como también nosotros perdonamos a los que nos copian;
No nos dejes jalar por el profesor
y líbranos de los sustis .
AMEN

LOS DEMONIOS DE PANDORA libro

LOS DEMONIOS DE PANDORA

FICHA DE LECTURA

FICHA TÉCNICA:

• Autor: Silvestre Vilaplana
• Titulo original: Els dimonis de Pandora
• Editorial: Algar
• Colección: Algar Joven
• Edición: 24
• Numero de páginas: 159 página.
• Lugar y fecha de la publicación: Abril, 2006

RESUMEN:

Son como tres historias relacionadas con intentar resolver el misterio de la caja de pandora, todos querían cerrarla. Una de ellas es por que cuando un señor sube al monte intenta cerrar la caja, se encuentra de que ya es demasiado tarde y se pega un tiro para que los demonios no se apoderen de su alma. El segundo es de un arqueólogo que roba el plomo, en el cual estaban escritas el como y cuando para cerrar la caja de pandora pero en modo acertijo, para poder cerrarlo el. Pero como la policía empezó a investigar el robo, decidió suicidarse para que no le carcomiera la culpabilidad. Y por ultimo la tercera muerte el cardenal, que se lo recorre todo para a la noche ahorcarse.

PERSONAJES:

Protagonistas:

• Enric: Hace lo que puede por los demás. Investiga aunque no se lo crea mucho
• El librero: como un hombre con doble personalidad, primero el librero común, yo diría asta un poco mala leche. Pero por otro lado el interesa e investigador, por lo de pandora.

Secundarios:

• El policía: por lo que explica en el libro, yo diría que tiene casi unos 55 años y esta un poco gastadito.

MARCO Y NARRADOR:

Espacio:

• En al librería: un lugar común pero en este libro especial. Tiene un cuarto escondido en el sótano, es donde hablan sobre los demonios de pandora el Librero y Enric
• En el monte: donde van a intentar a cerrar la caja

Tiempo:

No especifica que tiempo es exactamente.

Narrador:

Esta contado en 3ª persona

OPINION PERSONAL:

Me ha gustado mucho por que me a resultado muy fácil de leer. Aunque al principio sea un poquito diferente por que cuenta tres historias ala vez, luego te das cuenta que todo tiene sentido. El personaje que mas me ha impactado es el del policía, siempre harto de su rutina pero cuando le aparecen los casos de muerte se enfada por que en poquito tiempo se tenia que jubilar. Por un lado me parece normal su reacción ante esas muertes repentinas, y encimas tres, y ademas que en poquito se tenia que jubilar. Pero también me parece mal por que el trabajo de un policía es poner multas... pero también encontrar asesinos, puede que tampoco le gustaran mucho los asesinatos y por eso se iría a un lugar tan pequeño pensando que nunca abría uno.

Otro personaje que me llamado la atención a sido el de Enric. El echo de tenga que creer en algo que nunca se lo abría imaginado tiene que ser muy difícil. Encima mas difícil es si sin razón alguna un medio desconocido, por que si, trabajaban ala vez, pero casi no se decían ni una palabra, te diga que como el va a morir que tienes que seguir tu buscando la caja de pandora... es no me lo quiero ni imaginar.

Y el ultimo personaje que me ha parecido muy diferente ha sido el del librero, eso si que es tener como una doble faceta. Primero con la gente de la calle es muy serio pero en cuanto Enric le pronuncio la palabra ``Pandora´´ para el fue como una palabra prohibida. En ese momento se vio su segunda faceta, creo yo, el librero muy interesado y muy hablador que nunca nadie hubiera imaginado.

Y en cuanto al libro en general, como e dicho al principio, es fácil de leer pero ala vez complicado. El echo de que desde el principio empieza con las tres muertes me a llamado mucho la atención. Pero después, cuando continuas leyendo, te das cuenta de que todo va teniendo su sentido.

Una parte del libro que me leí con detenimiento fue cuando se suicida el arqueólogo. No me lo acababa de asimilar por que decidió suicidarse en vez de contarlo. También tenia un poco de razón al suicidarse por que si le descubrían, que era mas imposible que posible por que los policías pensaban que era una banda de ladrones internacionales, saldría por todos los lados, por que nadie encontraría la razón de por que lo robo, y seguramente moriría en la cárcel.

ERREBELDEAK liburua

ERREBELDEAK

LIBURUAREN IRUZKINA

FITXA TEKNIKOA

Idazlea: Susan E. Hinton

Titulua: Errebeldeak

Argitaletxea: Alfaguara

Argirtaraldia: Madrid 1994.urtean

Orrialde kopurua: 184 orrialde

MARKOA

NARRATZAILEA

1. pertsonan idatzita dago, hau da, bera da Ponyboy.

PERTSONAIEN DEKRIBAPENA

Ponyboy Curtis:

Fisikoki argala eta ile luzea. Adimentsua ikasgaietan. Bere lagunei errespetua. Bere lagun Johnny-rekin oso laguntasun andia.

Darry:

Ponyboy-en anai zaharra. Bere ikasketak laga zituen familia aurrera eramateko.

Sodapop:

Ponyboy-en beste anaia, altua eta argala. Bere anai Ponyboy-ekin oso erlazio estua.

Johnny:

Bere adinerako ez dagoenez oso desarroilatuta, gainera tratu txarrak eman zizkioten, Ponyboy-ri esker bere bizitza aldatu zen.

Dallas Winston:

Ponyboy-ek mespretxua dio, izugarria gainera.

LABURPENA

``errebeldeak´´ liburua, Ponyboy Curtis izeneko ume batez doa. Ume hau ''greaser'', maila baxukoa, bat da. Hau bere bi anaiekin biza da, Darry eta Sodapop, izan ere bere gurasoak autoz zihoaztela tren baten aurka jo eta hil ziren. Poniboy, Johnny, Steve, Wiston (Rally), Two-Bit, Poniboy-en bi anaiak eta bera.

Gau batean, Ponyboy, Dally eta Johnny cinera joan ondoren eta bi neska ''socs'', maila altukoak ''greaser'',maila baxukoen, aurkakoak, Ponyboy eta Johnny orube batera joan baina lo artzen dute. Ordu batzuk igaro ondoren, Johnny-k Ponyboy-ri esnatzen dio etxera joateko esanez baina etxera ailatzean bere anai zaharrak Darry-k sustoa gatik jo egiten dio Ponyboy-ry eta hau orubera bidean abiatzen da. Honek Johnny-ry berarekin joateko esten dio, ihes egiteko.

Bi lagunak, korrika, kale batzuk pasa ondoren, parke batera iritsi eta deskantsatzen gelditzen dira. Baina bat-batean ''socs'' batzuk agertzen dira eta orietako bat Ponyboy-ri iturrian itotzen saitzen asten da.

Johnny-k Ponyboy itotzen ikustearen ezinez taldeko agintariari aiztoa sartzen dio. Ori ikusirik ''socs'' guztiak alde egiten dute. Ponyboy esnatzean, Johnny-k agintariaren gorputz hila erakusten dio.

Ponyboy eta Johnny Rally-ren gana joaten dira laguntza eskatzera izan ere bera da gogorrena.

Rallyk pistola bat eta diru pixka bat ematen die eta erdi galduta degoen elizara joateko, han itxaroteko berari.

Beraien fisikoa aldatzeko, biak ilea mozten dute eta Ponyboy-ek horildu.

Egunak joan egunak etorri, Ponyboy eta Johnny oso lagunak egiten dira, batak bestearen beharra duelako. Egunak geroago, Dally-rekin itzultzeko beharrean, eliza kiskaltzen dagoela konturatzean, hirurak barruko umeak salbatzean, Johnny-ri gapirio bat gainera eroritzen zaio eta Dally salbatzera joaten da ezin delako mugitu.

Ponyboy ezik, buruko mina bakarrik duelako, beste biak ingresatuta daude. Izan ere Johnny-k bizkarretik bera ez du ezer sentitzen eta Dally-k erredurak ditu gorputz osotik eta ondoez dago.

Ponyboy-ri esaten diote burruka bat egongo dela socs eta greaser-en artean eta denbora gutxian izango dela. Burruka hau orubean egingo da arma gabe. Dally-k, Johnny ezin delako mugitu, aiztoa artzen dio hospitaletik ateratzeko eta orrela burrukara joan ahal izateko.

Burruka bukatzean, greaser-ak irabaziz, Johnnyri esatera joateko garaian esan eta gero hil egiten da.

Minutu gutxi pasa ondoren telefonoa deika. Darry zen denda batean lapurtu eta Johnny-rekin egoteko hil egin nahi du. Orregatik polizia iristean pistola, kargatu gabea atera, eta orrela poliziak tiro batez hil zuen.

Ponyboy-en bizitzak jarraitzen du eskolan. Lehen oso argia zen baina orain han gaizki doanez, gaztelerako irakasleak idazklan bat egitea gomendatzen dio. Ponyboy-ek orduan, berarentzat inportanteena bere historioa dela pentsatus, ori idazten du. Hortaz gu irakurtzen ari garena bere idazlana dela.

HIZTEGIA

socs: maila altukoak

greaser: maila txikikoak

IRITZI PERTSONALA

Egia esan ez zait asko gustatu. Baina ala ere 16 urteko neskato batek orrelako historio bat idaztea izugarria iruditzen zait. Gainera bearrezkoena azpimarratzen du ez beste liburuetan bezala, den dena zehatz mehatz esan. Gainera berak oso ondo azal du gaur egungo naiz edozeingo arazo azpimarragarrienetako bat.